Mijn favoriete lunchrestaurant in Lissabon is op loopafstand van mijn huisje. Ik weet niet eens hoe het heet. Het ligt achter Igreja da Memória, een grote witte kerk. Je herkent het meteen want het zit altijd vol. Verhoogde houten vlonders met grote witte parasols en een stuk of 15 tafeltjes. Vroeg of laat komen is het beste. Anders moet je vaak even wachten. Werkende mensen uit de buurt maken er gretig gebruik van. Je zit er tussen de kantoormensen en werklui met af en toe een verdwaalde toerist. Ze zijn tot vijf uur open, geen diner dus.

Je kunt er goed eten voor weinig geld, altijd gezond en alles super vers. Gegrild visje met sla of gestoomde groenten, aardappeltjes gebakken in olijfolie. Op maandag is er geen vis. Ze hebben ook dagschotels als Bacalhau, Arroz de Pato of Cozido Portuguesa en natuurlijk de bifes met of zonder gebakken ei. Over wijn doen ze niet zo moeilijk. Dat hoort er gewoon bij, ook tussen de middag. Ze hebben maar één soort van één wijnhuis, rood of wit. Bag in box, je bestelt per glas of karaf. Iedereen vindt hem lekker. Licht, jong en niet al te ingewikkeld. Prima voor overdag.

Terug in Nederland ben ik op zoek gegaan naar deze wijn voor in mijn winkel. Gelukt! Het is de Torrão van Casa Ermelinda Freitas. Een wijnhuis met passie, dat al vier generaties lang geleid wordt door vrouwen! Ik zie dat ze in het centrum van Lissabon ook een eigen wijnbar hebben: ‘Wine Not’. Snap de naam niet helemaal, maar okay… misschien valt het kwartje als ik er ben. Je kun hier alle wijnen van Ermelinda Freitas proeven en een hapje eten. Begin september krijg ik een groepje vriendinnen uit Nederland over voor een Lissabon wijnuitje. Een goede gelegenheid om dit dan eens uit te proberen!

Even een inkijkje in de geschiedenis van dit bijzondere wijnhuis! Het ligt in het plaatsje Fernando Pó op zo’n 50 kilometer land inwaarts ten zuidoosten van Lissabon. Het bedrijf is in 1920 opgericht door Deonilde Freitas en voortgezet door Germana Freitas, later door Ermelinda Freitas en momenteel door Leonor Freitas; de dochter van Ermelinda. Toen het bedrijf startte, werden wijnen geproduceerd en verkocht aan andere producenten. Het was de beslissing van Leonor Freitas om een eigen merkwijn te maken. In 1997 brachten zij hun eerste Ermelinda Freitas wijnen uit. Dochter Joana staat al klaar om als vijfde generatie het roer van haar moeder op termijn over te nemen. Bijzonder toch… ben benieuwd wat al die mannen doen/deden.

Liefs-Joke

De ene helft van het jaar woon ik in Lissabon, de andere helft in Amsterdam. Wijn is mijn passie en zeker de Portugese wijn! Al van oudsher. Vroeger trok ik met mijn vader het land door op zoek naar mooie wijnen. Nu doe ik dat met mijn Portugese zwager. Vaak koop ik in bij kleine wijnboeren die in Nederland nog onbekend zijn.